iMac

iMac

(c) Henk van der Duim

Vanmiddag hadden de baas en ondergetekende plannen. Maar omdat wij het allebei vertikken om in een rij te gaan staan voordat we ergens naar binnen mogen, zijn wij teruggegaan. Die plannen konden dus door de shredder.

Toen ik mijn fiets pakte, om de eerder genoemde plannen ten uitvoer te brengen, zag ik een doos staan met een iMac erin. Die heeft in 2015 waterschade gehad door een lekkend dak.

De iMac bij thuiskomst opgepakt en op de stroom aangesloten. Je weet het tenslotte maar nooit. Helaas pindakaas, niets. Daarna op Youtube gezocht naar een filmpje met uitleg hoe dat ding te openen. Er zit nog een harde schijf in van 2TB en wat intern geheugen. Op de harde schijf staat ongetwijfeld nog het nodige.

Harde schijf en intern geheugen eruit gehaald, de laatste meteen op Marktplaats gezet. De iMac terug in de doos gedaan en die kan nu dus weg.

iMac

Sharkoon

Via de sharkoon de harde schijf weer tot leven gebracht. En ja hoor, de nodige meuk staat er nog op. Een hoop troep wat verwijderd kan worden. Maar ook de nodige Reason Soundbanks, die niet op een backup schijf staan. Dat is mooi en een dikke meevaller.

Tevens een directory met de welluidende naam ‘werk bestanden’. Dat suggereert dat er gewerkt wordt aan bestanden. Ik en werken? Lui ben ik. Lui! Man wat ben ik lui. Had ik al gezegd dat ik lui ben? Nee? Joh, ik ben me toch een partij lui.

In die directory staan wederom een aantal directories. De meeste zijn leeg. Ik zei toch al dat ik lui ben. De bedoeling was dat daar de muziekbestanden terecht kwamen waar ik op dat moment mee bezig was. Naast de peilloze leegte van de meeste directories vind ik een aantal die gevuld zijn met: een aantal ideeën, wat onafgemaakte nummers, paar demo’s en zowaar iets wat het demo stadium voorbij is; ‘The Words That Don’t Come To Me’ van Viral Implications.

Als ik dit beluister dan kom ik er zo 1-2-3 niet achter wat de bedoeling van dit stukje zolderkamer vlijt is/was. Voor een deel is het akoestische gitaar, een stukje electro met de drummachine en een dubstep intermezzo. Ik kan er geen chocolade van maken. Schijnbaar heb ik een aantal stijlen in de blender geflikkerd en is dit eruit gekomen. Dát of ik heb teveel aan de champignons gesnuffeld.

Ik kan mij ook niet herinneren dat ik het ooit heb uitgebracht. Iets om in het achterhoofd te houden. Ik schaam mij tenslotte nergens voor. Schaamte is een vorm van gekrenkte ijdelheid.

Verder staan er nog wat projecten op van ‘Boy In Trouble‘, ‘Swimming Horses’, ‘The Catwalk Hiatus’ en de laatste EP van ‘Zero V‘.

En tot mijn grote vreugde vind ik een playlists terug die ik had gemaakt voor het lopen. Die kunnen mooi naar mijn telefoon. Maar er is toch ook Spotify hoor ik nu een aantal denken. Dat klopt dat is er.

Verder terug in de tijd en ik kom materiaal tegen van mijn avontuur met Social Crowd. Een zelfgemaakte video uit 2011 ‘Wat is social media‘. We zijn nu zo’n 10 jaar later en wat een verschil met toen. Een versie die ik later in 2011 heb gemaakt is nog terug te vinden op Youtube.

En een Dropbox directory – wie bewaart die heeft wat. Met backups van websites die ik toen had; 7bandits, allesovermijnpensioen, cleantechreporter, hendriksrecepten, ideasasopiates, socialcrowd, twitterenpersonalbranding en ultranex. Nu lijkt het alsof ik een bezig baasje was. Maar volgens mij had ik al gezegd dat ik lui ben. Niet? Ik ben lui! De meeste websites werden automatisch gevuld met een robot. Dat is dan wel weer het voordeel van lui zijn. Altijd op zoek naar een geautomatiseerde oplossing.

En een directory met allerlei multi-level-marketing zooi. Daar ben ik ook nog een poosje mee bezig geweest. Herbalife. Naast een drukke baan nog een dame die je wekelijks in de nek hijgt ‘of je al wat hebt verkocht’ en waarom niet. Daar ben ik snel mee gestopt.

Affiliate marketing. Ook een hele dikke hoeveelheid informatie. Daar heb ik wel goed geld mee verdiend. Ja, want dat kon Henkie automatiseren. Én niemand in mijn nek te hijgen.

Ik denk dat ik met dit alles nog wel even zoet ben. Uitzoeken, op een veilige plek opslaan. Harde schijf leegmaken en opnieuw inrichten als backup schijf.

Nog een paar backups van het een en ander, die wel weg kunnen. Dan blijkt maar weer dat zo’n iMac ook een soort van tijdcapsule is.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

12 − elf =

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.